Zeven dagen Barcelona

    Met het zomeruur in het achterhoofd en na het academisch kwartiertje vertrokken we in de vroege morgen (nacht) naar het land van Gaudi en Dali. Met de raad van de reisleidster een dutje te doen, bleef het in de autobus de eerste uren uiterst rustig. De eerste dag in Barcelona stonden op het programma: De Sagrada Familia, het levenswerk van Gaudi, de gotische wijk (Barri Gòtic), het moderne deel van Barcelona, de Middeleeuwse wijk La Ribera, (waar getrakteerd werd met cava), de kustzone met Parc Port Olimpic en La Barceloneta.
   De volgende dagen reden we naar Montjuïc, de Olympische berg en de trots van de stad met het Olympisch stadion, en naar Camp Nou, het stadion van FC Barcelona. Naar Parc Güell, het beroemdste park van Barcelona, waar men muren bouwde met tassen, ondertassen en borden (Unesco wereld erfgoed).
O ja, er was ook een rustdag. Rustdag: er werd gewandeld (markt), gezwommen, gezond, gedronken en gedanst tot de nacht.

   Tussendoor belichtte onze gids het heden en het verleden van Catalonië, met Barcelona als hoofdstad, met zijn onafhankelijkheidsgevoel en vrijheidsstrijd, met zijn de hard werkende mensen,  zijn verloren generatie, zijn bouwers, zijn politieke onenigheid met de hoofdstad Madrid. Kortom een diep geworteld verhaal.  Het was zeker geen toeval dat we ons hotel moesten delen met een grote afdeling (oproer-)politie.  Zondag 9 november zou er een referendum  komen over de onafhankelijkheid van Catalonië! Degids legde ook de link met de wereldtentoonstelling (1929) en de gevolgen van de olympische spelen (1992) voor de moderne uitbouw van de stad, de breuk met het verleden, het moderne wegennetwerk,  de herlocalisatie van de industrie, de verjonging.  Barcelona kan in Europa zich meten met de ander moderne grootsteden als Parijs, Londen en Berlijn.

   Op weg naar huis, brachten we een bezoek aan het Dali-Theater-Museum, net voor de Franse grens, in Figueras.  Eén van de uitspraken van Dali : ‘Er is God en daarboven sta ik’.   Barcelona heeft op ons een blijvende indruk gemaakt.  We waarderen ook de leerzame  uitleg van de (dansende) gids, de vaardigheid van de busbestuurder (die menigmaal Barcelonisch rood negeerde),  en  zeker ook de aandacht, de samenhang en sfeer binnen de groep.
   Het bestuur van de Landelijke Gilde Herenthout is tevreden over deze zoveelste geslaagde reis.